ปลาน้ำจืด

ปลามะไฟ (อังกฤษ: Stoliczkae's barb; ชื่อวิทยาศาสตร์: Pethia stoliczkana) ปลาน้ำจืดขนาดเล็กชนิดหนึ่ง มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า ในวงศ์ปลาตะเพียน (Cyprinidae) มีลำตัวทรงสี่เหลี่ยมป้อมเล็กน้อย หัวสั้น ตาและปากมีขนาดเล็ก ไม่มีหนวด เกล็ดใหญ่ ลำตัวสีเงิน เหนือครีบอกและโคนครีบหางมีแต้มสีคล้ำ ตัวผู้ในฤดูผสมพันธุ์จะมีสีแดงเหลือบบนลำตัว ครีบใสมีสีแดงแต้ม และมีแถบสีคล้ำเล็กน้อย เป็นปลาขนาดเล็ก มีความยาวประมาณ 5 เซนติเมตร มีพฤติกรรมชอบอยู่รวมตัวเป็นฝูงในแหล่งน้ำลำธารที่ไหลเชี่ยวบนภูเขาในลุ่มแม่น้ำสาละวินและลุ่มแม่น้ำโขง แต่ในฤดูผสมพันธุ์ตัวผู้จะมีนิสัยดุร้าย และมีอาณาเขตของตนเอง เป็นปลาที่มีสีสันและลวดลายสวยงาม จึงนิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงาม มีชื่อเรียกในวงการปลาสวยงามว่า "ปลาตะเพียนจุด", นอกจากนี้ยังมีชื่อเรียกอื่น ๆ อีก เช่น "ปลาเสือภูเขา" หรือ "ปลามุมหมาย" นอกจากนี้แล้วปลามะไฟยังมีความคล้ายคลึงกันมากกับปลาอีกชื่อหนึ่งในสกุลเดียวกัน คือ P. ticto (อังกฤษ: Tic-tac-toe barb, Two-spot barb) ซึ่งอาจจะเป็นชื่อพ้องกันก็ได้

ปลากระทิงไฟ  ( อังกฤษ :  Fire spiny eel ) ปลาน้ำจืดพื้นเมืองของ ไทย ชนิดหนึ่ง มี ชื่อวิทยาศาสตร์ ว่า  Mastacembelus erythrotaenia  อยู่ใน วงศ์ปลากระทิง  (Mastacembelidae) มีรูปร่างเหมือนปลาในวงศ์นี้ทั่วไป กล่าวคือ รูปร่างยาวคล้าย งู หรือ ปลาไหล  แต่ท้ายลำตัวส่วนที่อยู่ค่อนไปทางหางจะมีลักษณะแบนข้าง และส่วนหัวหรือปลายปากจะยื่นยาวและแหลม จะงอยปากล่างจะยื่นยาวกว่าจะงอยปากบน ตามีขนาดเล็ก ครีบหลัง ครีบทวาร และหางจะเชื่อมต่อติดกันเป็นครีบเดียว โดยครีบหลังตอนหน้าจะมีขนาดเล็กมากและลักษณะเป็นหยักคล้ายกับฟันเลื่อย หากไม่สังเกตจะมองไม่เห็น โดยปลายหางมีลักษณะมนโค้ง ปลายค่อนข้างแหลม ไม่มีหนามใต้ตาเช่นปลากระทิงชนิดอื่น ๆ มีหนามแหลมขนาดเล็กตลอดทั้งความยาวลำตัวช่วงบนไว้เพื่อป้องกันตัว ปลากระทิงไฟจะมีรูปร่างป้อมแต่มีขนาดยาวกว่า ปลากระทิง  ( M. armatus ) ซึ่งเป็นปลาที่อยู่ใน สกุล เดียวกัน

ชื่อไทย กดหม้อ กดมรกต กดดำ ชื่อสามัญ Black Catfish ชื่อวิทยาศาสตร์ Hemibagrus wycki (Bleeker, 1858) ลักษณะเด่น หัวมีขนาดใหญ่กว้างและแบน ร่องกลางหัวยาวถึงฐานของ occipital processขอบกระดูกปิดเงือกมีสีขาว ขอบครีบหางมีสีขาว หนวดมีสีดำ ขอบด้านนอกของหนวดมีสีขาว ลักษณะทั่วไป ลำตัวค่อนข้างยาวหรือสั้นป้อม หัวมีขนาดใหญ่กว้างและแบน ตาเล็กอยู่ค่อนทางด้านบนของหัว ร่องกลางหัวยาวถึงฐานของ occipital process มีหนวด 4 คู่ จุดเริ่มต้นครีบหลังอยู่หน้าจุดเริ่มต้นครีบท้องมาก ครีบหลังมีก้านครีบแข็งอันที่ 2 หยักคล้ายฟันเลื่อย ครีบไขมันยาว มีจุดเริ่มต้นครีบไขมันอยู่หน้าจุดเริ่มต้นครีบก้น ครีบหูยาวไม่ถึงครีบท้อง ครีบหางเว้าลึกคล้ายส้อม แพนหางบนยาว เส้นข้างตัวสมบูรณ์ ในปลามีชีวิต ส่วนหัวและลำตัวมีสีดำเข้ม บริเวณใกล้ตาและท้องมีสีขาวหรือจาง ขอบกระดูกปิดเงือกมีสีขาว ขอบครีบหางมีสีขาว หนวดมีสีดำ ขอบด้านนอกของหนวดมีสีขาว ที่อยู่อาศัย เคยพบในบึงบอระเพ็ด แต่ยังพบในแม่น้ำจังหวัดนครสวรรค์ ชัยนาท นิสัยการกินอาหาร ปลา วิธีทำการประมง ข่าย ลอบ ประโยชน์ ปรุงอาหาร แปรรูป ปลาสวยงาม

ปลากะพงขาว (ชื่อวิทยาศาสตร์: Lates calcarifer) เป็นปลาทะเลชนิดหนึ่งที่สามารถปรับตัวให้อยู่ในน้ำจืดหรือน้ำกร่อยได้ อยู่ในวงศ์ปลากะพงขาว (Latidae) มีรูปร่างลำตัวหนาและด้านข้างแบน หัวโต จะงอยปากค่อนข้างยาวและแหลม นัยน์ตาโต ปากกว้างยืดหดได้ มุมปากอยู่เลยไปทางหลังนัยน์ตา ฟันเป็นฟันเขี้ยวอยู่บนขากรรไกรบนและล่าง ขอบกระดูกแก้มเป็นหนามแหลม ขอบกระดูกกระพุ้งเหงือกแข็งและคม คอดหางมีขนาดใหญ่และแข็งแรง เกล็ดใหญ่มีขอบหยักเป็นหนามเมื่อลูบจะสากมือ ครีบหลังอันแรกมีก้านครีบเป็นหนามแข็ง ปลายแหลม อันที่สองเป็นครีบอ่อนมีขนาดใกล้เคียงกัน ครีบใหญ่ปลายกลมมน พื้นลำตัวสีขาวเงินปนน้ำตาล แนวสันท้องสีขาวเงิน มีขนาดความยาวประมาณ 20-40 เซนติเมตร พบใหญ่สุดถึง 2 เมตร หนักได้ถึง 60 กิโลกรัม โดยปลาที่พบในทะเลจะมีขนาดใหญ่กว่าปลาที่พบในน้ำจืด[1]

   ปลาเป็นสัตว์น้ำที่สำคัญอย่างยิ่งต่อเศรษฐกิจรวม ในปีหนึ่งๆประเทศไทยสามารถสร้างรายได้จากการประมงอย่างมหาศาล ซึ่งก็มีปลาหลากหลายชนิดที่ทำรายได้ เช่น ปลาทูน่า ปลาโอ ปลากะพงขาว ถ้าเป็นปลาน้ำจืดได้แก่ ปลานิล ปลาดุก ปลาช่อน ซึ่งปลาที่กล่าวมานี้ส่วนใหญ่ทุกคนมักจะรู้จักกันอย่างดี แต่มีปลาอยู่บางชนิดที่ไม่คุ้นหน้า คุ้นตา เพราะในแหล่งน้ำธรรมชาติมีน้อย บทความฉบับนี้ขอแนะนำและทำความรู้จักกับปลาเหล่านี้กันบ้าง ปลากระโห้ ใช่ค่ะ ปลากระโห้สำหรับการเลี้ยงในตู้ ควรจัดให้มีพื้นที่โล่ง ปลากระโห้เป็นปลาที่มีแรงมากเวลาตกใจ อาจว่ายพุ่งชนอย่างรุนแรง ปลากระโห้เป็นปลาที่ไม่ก้าวร้าว จึงเลี้ยงรวมกับปลาอื่นๆได้ อาจจะเลี้ยงกับปลากินพืชด้วยกันเพื่อความสะดวกในการให้อาหาร ปลากระโห้เป็นปลาที่ชอบน้ำสะอาด มีออกซิเจนสูง และควรเป็นน้ำที่มีการไหลเวียนตลอดเวลา ในบางครั้งพบว่าปลามีความอดทนต่อสภาพเน่าเสียของน้ำได้